Maand: augustus 2023

Vorig jaar heb ik twee verboden uitgevaardigd die strikt nageleefd moesten worden. Nu moeten al mijn verboden dat, maar ik heb het ouderlijke overwicht van een kanarie en in het kader van “pick your battles” heb ik me bij een hoop overtredingen van mijn regels neergelegd. Lees verder “Auto’s”

Wanneer je door de bizar grote paleistuinen loopt en je klein en nietig weet op de trappen naar een gebouw waarin ooit echt mensen hebben gewoond en geleefd zou je bijna vergeten dat hier ook de sporen zichtbaar zijn van een meer recente geschiedenis. Eentje die ik nog heb meegemaakt. Lees verder “Moeten”

‘Je denkt toch gewoon dat je in Frankrijk bent?’ vraagt de puber, de armen wijd om al het moois om ons heen te omarmen. Ik snap het gevoel: de zon, de blauwe lucht, de temperatuur en dan de overdadige paleizen met oneindige raampartijen en prachtig aangelegde tuinen. Het heeft iets Frans, maar tegelijkertijd is het Duitser dan Duits.
Er zijn mooie ruime parkeerplaatsen, niet al te duur en goed aangegeven. Er zijn overal toiletten, die bovendien schoon en netjes zijn. Bij het kaartverkooppunt waarderen ze het als je je in je steenkolenduits verstaanbaar probeert te maken, maar ze schakelen zonder te vragen of je in verlegenheid te brengen op het Engels over, alles om jou maar op je gemak te laten voelen.
Waarom,  vraag ik me steeds vaker af, zou je in vredesnaam naar Frankrijk gaan als Duitsland ook een optie is? Lees verder “Duitsland”

In de vijfde klas van de middelbare ging ik op werkweek. Bij ons op school kon je uit twee bestemmingen kiezen: Parijs of Berlijn. Natuurlijk koos ik de laatste. Ik had geen Frans meer in mijn pakket, maar belangrijker nog: in Parijs zou ik heus nog wel een keer komen, redeneerde ik, maar Berlijn… Berlijn was een buitenkansje. Wie ging er nou naar een stad achter het ijzeren gordijn? Het was nu of nooit, dat wist ik zeker. De gedachte dat eens de muur zou vallen en Berlijn net zo’n gewone bestemming werd als Praag of Lissabon kwam niet eens bij me op. Lees verder “Berlijn”

‘Dag huis!’ zeg ik. Dag tuin, denk ik er achteraan, dag opbergschuur. De pubers zouden het niet begrijpen. Generatiedingetje. ‘Dag poezen,’ zeg ik daarom maar. Normaal zou ik nu even opzij kijken, met het scheve beverige lachje dat mij eigen is als we op vakantie gaan. Dat lachje dat alle beren op de weg probeert te negeren. Dat zich paniekerig afvraagt: hebben we alles wel bij ons? Hebben we niet teveel mee? Is de verzekering wel geregeld, zijn alle ramen dicht, hadden we niet nog ergens een water- , lucht- gaskraan moeten dichtdraaien? Waarom willen we eigenlijk weg van thuis? En wat als…. Lees verder “Thuis”