Charme

Hoe laat we aankomen, wil onze “host” weten, volgens het bericht van airbnb. Waarom weet ik eigenlijk niet want op de site stond precies hoe het sleutelkastje werkt en hoe we zonder contact kunnen inchecken. Voor de zekerheid geef ik de twintiger onderweg toch maar de opdracht om te appen dat het een uurtje later wordt.

Eenmaal van het eiland af konden we aardig doorrijden. Zo goed zelfs dat ik bijna vreesde dat we voor de inchecktijd zouden aankomen. Autovrouw was pessimistischer, maar ik kon me eigenlijk niet voorstellen dat zij gelijk had. Hoezo zouden we drie kwartier doen over dertien kilometer? Het antwoord had ik kunnen zien aankomen: Hamburg. Ooit door mij (vrij accuraat, mag ik wel zeggen) beschreven als de verkeershel van Duitsland. En vandaag moeten we er dwars doorheen. Er zijn tienduizend verkeerslichten en zelfs als het groen is staan we stil. We kruipen dichterbij. Nog elf kilometer, nog vijfendertig minuten.

Tenslotte zijn we er, ruim een half uur later dan we hadden doorgegeven. Onze verhuurder, door airbnb lieflijk host genoemd, staat al op ons te wachten. Meteen heb ik vertrouwen in dit deel van onze vakantie. De vorige accommodatie was duidelijk van een commerciële verhuurder, wat de charme van huren via airbnb wel wat teniet deed. Maar dit is iemand die zijn eigen (mogelijk tweede) huis ter beschikking stelt en alleen al daarom leuk.

Op de deur zit een A4tje met “Welkom Ingrid”. Een lief gebaar, maar nu de verhuurder er zelf bij is een beetje mal. Hij moet er zelf ongemakkelijk om lachen. Vriendelijk leidt hij ons langs alle vertrekken en geeft her en der gebruiksaanwijzingen. Met de jaloezieën moeten we voorzichtig omgaan. Bij de ene is iets afgebroken en als we niet oppassen rolt het ding zichzelf op. Hij laat met een verontschuldigend gebaar zien hoe het moet. De charme zit in die imperfectie. In de vragen die de inrichting oproept. In het speculeren over wat er in de met tape dichtgeplakte kasten zit.

Er is een megagrote televisie met een professioneel soundsysteem en een gamestoel die in een vrijgezellen-mancave niet zou misstaan. Maar in de keuken staan eierdopjes in de vorm van een koe die een eierschaal vasthoudt. De keuken is strak en modern maar de badkamer heeft een grootmoeders-bloemetjesmotief in bruin en beige. Al zou een grootmoeder waarschijnlijk niet hebben gekozen voor een kop van een panter op het wc-deksel.

We nestelen ons op de megabank, die alleen maar lekker zit als je er helemaal in wegkruipt. Nog voor we er ons thuis van hebben gemaakt voor een paar dagen zijn we fan. Van dit huis, van deze verhuurder en vooral van het concept van airbnb dat ons steeds weer op plaatsen brengt die goed zijn voor een glimlach.