Giftiger Kerst, deel 3

Een kerstverhaal in zeven delen. Vandaag deel 3

Echtscheiding. De cursor knippert achter het woord. Hij drukt op enter en realiseert zich meteen dat hij had moeten googlen op huwelijkse voorwaarden. Wat hij moet doen als hij wil scheiden weet hij wel, dat is het probleem niet. Wat hij wil weten is hoe hij er het beste uit kan komen. Hij scrollt langs de rijen sites van echtscheidingsadvocaten en informatie voor kinderen van gescheiden ouders.

Alimentatieberekening, misschien is dat een goede term om op te zoeken. Hij leunt achterover, pakt de cowboyhoed en draait hem in zijn handen rond. Had Dirk maar een gouden tip voor hem. Maar Dirk Q zit in zijn eigen nesten. De barones die zich als een gemakkelijke prooi aan hem aanbood is vermoord en nu moet hij zich bij een zeer aantrekkelijke politieagente melden. Helaas niet, zoals Dirk stiekem hoopt, voor een gezellig avondje uit, maar misschien zelfs wel als verdachte. Alsof Dirk iemand zou vergiftigen. Wat een onzin. Dat is echt beneden zijn stand. Je kunt veel van Dirk zeggen maar niet dat hij stiekem is. Als Dirk Rozeboom je vijand is, weet je waar je aan toe bent. Een dolksteek in je rug of gif in je drankje zodat hij op het moment van de moord ver weg kan zijn, is niet zijn stijl.

‘Gif is voor wijven,’ tikt hij. De zin komt hem ineens bekend voor. Hij bladert terug in het verhaal en ziet dat hij deze woorden al eerder heeft gebruikt. Dan moeten ze wel goed zijn. Hij grijnst tevreden. Jeanne springt waarschijnlijk uit haar vel als ze dit leest. Maar tegen de tijd dat zij het te lezen is hun huwelijk toch al voorbij. Misschien nog wel veel eerder. Wat was ze kwaad gisteravond. Woedend. Ze ging zo tegen hem tekeer dat hij even dacht dat ze hem fysiek zou aanvallen. Haar teleurgestelde blik na haar uitbarsting was misschien nog wel erger. Ze keek naar hem alsof hij haar ontzettend tegenviel. Alleen maar omdat hij wilde zorgen dat zijn ex zo ver mogelijk bij hen vandaan ging, zodat ze hun leven niet meer kon verpesten?

Alsof ze het niet kan missen, het geld. Jeanne verdient genoeg voor twee huishoudens en mocht ze ooit tekort komen dan springen haar ouders met liefde bij. Voor hen betekent dat alleen maar dat ze de Bentley die ze op het oog hebben een maandje later kunnen bestellen. Maar nee, delen komt niet in haar hoofd op. Alles is voor Jeanne. Ze heeft hem net iets te vaak duidelijk gemaakt hoe blij hij mag zijn dat ze hem onderhoudt.
‘Huwelijkse voorwaarden,’ beet ze hem gisteravond toe. ‘Dat betekent dat dit allemaal van mij is.’ Het betekent ook dat je bij een scheiding niets krijgt. Nou ja, alimentatie misschien. Maar natuurlijk nooit genoeg om dit leventje te blijven leiden.

‘We zitten in de problemen, Dirk!’ zegt hij hardop.
Dirk knipoogt hem vanaf het scherm toe. Zijn problemen zijn al zo goed als voorbij. Hij heeft de knappe rechercheur om zijn vinger gewonden en zij beschouwt hem nu eerder als een lekker hapje dan als een serieuze verdachte.
Was zijn eigen leven maar zo gemakkelijk te herschrijven.
‘Waarom zou iemand de barones dood willen hebben, denk je?’ vraagt de rechercheur terwijl ze haar ogen over zijn gezicht laat gaan. Haar blik blijft hangen bij zijn volle lippen. Haar tong glijdt een eindje naar buiten.
‘Geld,’ antwoordt Dirk met een scheef glimlachje. ‘Moorden gaan altijd om geld.’

Stan laat zijn vingers op de toetsen rusten en staart voor zich uit.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *